Numerowanie wersji oprogramowania
Nadawanie numerów wersji kolejnym wydaniom bibliotek, czy też aplikacji z oczywistych względów wydaje się być co najmniej wskazanym. Pozostaje jednak pytanie, jak to robić?
Nadawanie numerów wersji kolejnym wydaniom bibliotek, czy też aplikacji z oczywistych względów wydaje się być co najmniej wskazanym. Pozostaje jednak pytanie, jak to robić?
Odpalając niedawno jedną z napisanych przeze mnie niegdyś aplikacji na nowej wersji Javy (JRE 1.6.0_20) zauważyłem, iż nie działa ona prawidłowo. Otóż, niektóre operacje trwały dłużej niż powinny. Po krótkim śledztwie z wykorzystaniem jvisualvm i inspekcją kodu na czele, okazało się, że to używane przeze mnie SwingWorker’y z nieznanych mi przyczyn prawdopodobnie wchodzą sobie w drogę.
Idąc za ciosem, postanowiłem zmajstrować kilka bajerów do projektu Portecle, gdyż jak się okazało, podobnie do KeyTool GUI, z którego do tej pory korzystałem, brakuje pewnych drobiazgów. Zatem, do plików projektu dodałem pliki wykonywalny .exe oraz zapakowałem całość w instalator od NSIS i tak oto powstał nowy projekt: Portecle Installer.
Okazuje się, co jest dla mnie miłym zaskoczeniem, że KeyTool GUI wcale nie umarł. Ukrył się tylko pod innym imieniem 🙂
Portecle, bo tak się nazywa kontynuacja projektu (?), podobnie jak onegdaj KeyTool GUI, jest narzędziem do tworzenia i edycji plikowych magazynów certyfikatów i kluczy. Uogólniając, jest to jakoby nakładka na Javowe keytool.exe.
Miałem okazję przeczytać dzisiaj małe opracowanie, traktujące o sposobie w jaki Java przechowuje i rozwiązuje nazwy adresów sieciowych do numerów IP, z którymi próbuje się połączyć. Nie jest to może szalenie istotne zagadnienie, jednak dobrze jest mieć chociaż z grubsza świadomość, jak ów mechanizm funkcjonuje.