Miałem okazję przeczytać dzisiaj małe opracowanie, traktujące o sposobie w jaki Java przechowuje i rozwiązuje nazwy adresów sieciowych do numerów IP, z którymi próbuje się połączyć. Nie jest to może szalenie istotne zagadnienie, jednak dobrze jest mieć chociaż z grubsza świadomość, jak ów mechanizm funkcjonuje.

Przeglądając wyniki wujka Google związane z Javą, natknąłem się kilka razy na mniej lub bardziej udane przykłady kodu wyświetlającego okno, które w momencie zamykania wyświetla dialog z zapytaniem, czy użytkownik jest pewien, że chce je zamknąć. Postanowiłem samemu przygotować podobny przykład, który przy okazji uzasadni moje podejście do mechanizmu zamykania okien przedstawione we wpisie Zamykanie okien poprzez wciśnięcie przycisku Escape.

W związku z przenosinami strony wczoraj i dzisiaj była ona przez jakiś czas off-line. Mam nadzieję, że nie uprzykrzyłem tym nikomu za bardzo życia 😉

Pozdrawiam

Przeglądając zasoby serwisu Roflcopter znalazłem fragment kodu, który mnie… urzekł. Pomijam już roztrząsanie kwestii, czy ma sens rozwijanie pętli w Javie. Chodzi o to, że autor poniższego kawałka kodu, zabił mnie wygenerowanym przez siebie, jednym z trudniejszych do wykrycia przez tą samą osobę, błędów programisty.

Gdy piszemy aplikację, która korzysta ze sprawdzonych bibliotek, które do logowania wykorzystują log4j’a, możemy chcieć odpuścić sobie logowanie informacji z klas znajdujących się w wybranych pakietach tychże bibliotek. Poniższy kod przedstawia klasę filtru, który pozwala włączyć lub wyłączyć logowanie informacji z wybranego pakietu i całej jego podrzędnej struktury.

Poniżej zamieszczam kod konfigurujący bibliotekę log4j, który po zamieszczeniu w naszej aplikacji spowoduje, że nie będziemy już potrzebowali pliku konfiguracyjnego log4j.configuration, czy też log4j.xml. Dodatkową korzyścią jest fakt, że po niewielkich zmianach będziemy mogli z poziomu naszej aplikacji dostosowywać na bieżąco mechanizm logowania do aktualnych potrzeb, np: rozszerzając lub zawężając zakres logowanych informacji, czy też dodając nowe lub usuwając aktualnie niepotrzebne appender’y.